8 Temmuz 2012 Pazar

Keşif

Woody Allen gelip görse, Kaş'ta filmini çekmeden ayrılamazdı diyorum. Barcelona'yı, Paris'i nasıl onun filmlerinde izlemeye doyamıyorsam, Kaş'ı izlemeye de doyamazdım. Şimdilik benim objektifimden birkaç fotoğrafla idare edin ancak gidip görmediyseniz, sakın benim kadar beklemeyin ve bu yaz bitmeden Kaş'a uçun !!



Begonviller mesela.. Onların güzelleştiremediği bir yer olamaz evet. Ancak düşünün; taş zeminli, ahşap binalı dar sokaklar ve pembe,beyaz,turuncu begonviller.. Ben ömrümü işte o sokakta geçirebilirimmmm!!

Kireç beyazına boyanmış taş duvarlar, büyük küçük, şık şirin restoranlar ve muhteşem Akdeniz manzarası.. Hepsi bir arada :) Hani deniz; özgürlük, ferahlık, genişlik, büyüklük, ohhhh gibi birşeydir benim için. Kaş'ta da bu var ancak benim orada sevdiğim, denizi arkamda bırakıp küçük sokaklara dalmak oldu. O genişliğin, ferahlığın aksine daracık, rengarenk, samimi sokaklarda dolaşmak ve çiçeklerin arasına gizlenmiş kuytu köşelerdeki restoranlarda yemek yemek :)) 


İşte tam böyle bir köşede bulduğumuz Kuytu Restoran.. O kadar samimi bir ortam vardı ki, sanki biz arkadaşlarımıza çat kapı habersiz gitmiştik. O nedenle de ne bulduysak onu yedik ve arkadaşlarımıza sıcacık, kocaman bir teşekkür ettik  :) Gerçekte ise şöyle oldu ; uzunca bir süre sipariş vermeye çalıştık, çünkü menünün büyük bir kısmı o gün kalmamıştı , garson ( yani sanki arkadaşımız olan kişi :)) ) gidip gidip geri döndü siparişimizi değiştirmek için. Şanslı ben, karbonhidrat, özellikle de makarna bağımlısı biri olarak sonuçtan oldukça memnun kaldım, çünkü bol parmesanlı inanılmaz lezzetli bir pesto fettucini yedim. Arkadaşım da garsonun önerisi ile denediği 'elma körili tavuk'tan, ısrarla memnun kaldığını belirtse de bana çok inandırıcı gelmedi. Hint esintileri taşıyan deneysel bir yemekti :) Ayrıca tabaklarımızın son durumu da herşeyi apaçık ortaya koydu zaten.. Hani bu tabağın makinaya atılmasına gerek kalmadı derler ya benimki tam olarak o durumdaydı.
Mekansa inanılmaz keyifliydi. Herkes ayaklarını uzatmış yemeğini yiyip içeceğini içiyor, ya sohbet ediyor ya da kitabını okuyordu. Masa ve sandalyelerin hepsi birbirinden alakasız ve dağınıktı.  
Yeşillik ve zakkumların arasına gizlenmiş, küçücük ve çoook samimi 'Kuytu Restaurant', sana yine misafirliğe gelicem :))

6 yorum:

  1. Kas'a ben de gecen yil gitmis ve bayilmistim. Hele bi restaurant kesfetmistik, simdi gitsem elimle koymus gibi bulurum ama adini unuttum, aklim hala oranin kalamarlarinda ;)) Cok keyifli bir yer Kas her seyiyle, umarim bozulmadan kalir.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. evet kesinlikle ben de aynını umuyorum

    YanıtlaSil
  3. cennetten bir köşedir Kaş, fotograflar cok hoş...ufak ama çok güzel bir yer, mutlaka görülmeli...

    YanıtlaSil
  4. teşekkür ederim :)) ve kesinlikle katılıyorum.

    YanıtlaSil
  5. Ne kadar renkli bloğun varmış bayıldım.

    YanıtlaSil